Overslaan en naar de inhoud gaan

Wollige sneeuwbal

Viburnum lantana

Viburnum omvat een aantal sierheesters die wintergroen, halfwintergroen of bladverliezend zijn. Viburnum is goed winterhard en bloeit heel mooi. De herfstverkleuring is prachtig en de vruchten zijn bessen die graag door vogels gegeten worden.

Viburnum lantana is een hoog uitgroeiende, sterk vertakte, bladverliezende struik. De soort is inheems, d.w.z. dat de plant hier van nature voorkomt. De groene bladeren zijn ovaal en aan de onderzijde behaard. De herfstverkleuring is wijnrood. De jonge scheuten zijn sterk behaard.

De struik bloeit in mei-juni met roomwitte, kleine bloemetjes in platte tuilen. De vruchten zijn langwerpige, rode bessen die later zwart worden.

Eigenschappen

Kleur
wit
Type
heester of struik
Grootte
350
Bladeren
groen, ovaal, onderzijde behaard
Wanneer planten
april
-
mei
Zon
halfschaduw
zon
Locatie
buiten
Snoeien
weinig of niet, snoei na bloei
Bloem
roomwitte, kleine bloemetjes in platte tuilen
Extra
winterhard
zouttolerant
Ph
kalkrijk
neutraal

Belangrijke zaken om te weten

Waar plaatsen

Wollige sneeuwbal stelt geen eisen aan de bodem. Plant de struik op een plaatsje in de volle zon tot halfschaduw.

Cultivars (Soorten)

V. plicatum tomentosum is een middelgrote soort, die tot 2 m hoog wordt; V. plicatum tomentosum 'Watanabe' wordt 1,8 tot 2 meter hoog en bloeit zeer rijk en lang, van mei tot september; 'Mariesi' blijft lager (ca 1,5 meter). Beide cultivars hebben typische gelaagde takken. Viburnum opulus is een inheemse soort, d.w.z. dat hij hier van nature voorkomt; Viburnum 'Pragense'​ groeit opgaand met breed groeiende takken tot 2m hoog en bloeit in april-mei; V. lantana 'Aureum' is geurend, en heeft een fris, geelgroen voorjaarsblad.

Onderhoud

Snoei is niet nodig. Eventueel vorm in stand houden door de struik terug te knippen na de bloei. Wanneer de bloei uitblijft, verjongingssnoei toepassen.

Elk jaar controleren op verticale, wilde scheuten en deze wegnemen. Ook na de winter controleren op dood hout.

Afbeelding